این کلمه از یک کلمه یونانی به نام هیپنوس (به معنای خواب) گرفته شده است. داستان از جایی شروع می شود که آقای اتین فلیکس در قرن نوزدهم از این روش برای القای ذهن و رفتارهای خاص یک فرد در خواب استفاده کرد.طبق تحقیقات، افرادی که تلقین پذیری بالایی دارند، در قسمت جلویی قشر مغز، یعنی قشر کمربندی، در هیپنوتیزم فعالیت بیشتری دارند. این بخش از مغز وظیفه عملکردهای پیچیده مغز مربوط به درک و پردازش احساسات و یادگیری را بر عهده دارد.در مقاله ای که در مجله علوم اعصاب با عنوان هیپنوتیزم و اثرات آن بر ضمیر ناخودآگاه منتشر شده است، هیپنوتیزم نوعی کنترل ضمیر ناخودآگاه در نظر گرفته شده است.در واقع، فرآیندی که در آن تصاویر ذهنی فراتر از فیزیولوژی و هوشیاری یک فرد است. به این ترتیب می توان به قسمت های غیرقابل دسترس مغز که تاثیر جدی بر عملکرد، احساسات و رفتار فرد می گذارد، رسید.


هیپنوتیزم درمانی

به طور معمول، برخی از افراد بسیار قابل پیشنهاد هستند. این افراد معمولا تفکر آزادتری نسبت به دیگران دارند. استعداد در هیپنوتیزم قدرت تجربه تغییرات ناشی از عاطفی، فیزیولوژیکی، افکار یا رفتار است. مثل زمانی که کسی به شما می گوید:

"بعد از بیدار شدن، تمام دردهای مرتبط با یک تجربه سخت را فراموش می کنید"

سپس شما بیدار می‌شوید و پس از آن حتی اگر آن اتفاق دوباره به ذهن‌تان بیاید، درد اولیه‌ای که از به خاطر آوردن آن تجربه می‌کردید، برایتان زنده نمی‌شود. هیپنوتراپیست از طریق ارائه پیشنهاد بهتر، و نه فرمان یا دستور، سعی دارد شما را آرام کند.

هیپنوتیزم در اصفهان در سایت دانیال رئیسی